تاثیر کلاه بر هیپوکلسمی ناشی از فتوتراپی در نوزادان ایکتریک

زمینه و هدف: فتوتراپی، نقش قابل ملاحظه ای در درمان و پیشگیری هیپربیلی روبینمی نوزادان دارد. این روش منجر به بروز برخی عوارض می گردد. یکی از عوارضی که شیوع کمتری دارد، هیپوکلسمی است. برخی از مطالعات نشان داد هیپوکلسمی ناشی از فتوتراپی در اثر کاهش غلظت سرمی ملاتونین رخ می دهد. لذا، این عارضه با پوشاندن سر با کلاه می تواند قابل پیشگیری باشد. هدف از مطالعه موجود تعیین شیوع هیپوکلسمی ناشی از فتوتراپی روتین و مقایسه آن در گروه استفاده کننده از کلاه(گروه b) با گروه فتوتراپی بدون کلاه(گروه a) است. روش بررسی: در این مطالعه کارآزمائی بالینی، 120 نوزاد به طور تصادفی در 2 گروه 60 نفری مورد بررسی قرار گرفتند. تمامی نوزادان فول ترم و وزن بیش از 2500 گرم داشتند. در گروه a، فتوتراپی روتین و در گروه b، با استفاده از کلاه فتوتراپی انجام گرفت. لازم به ذکر است تمامی نوزادان معاینه کاملاً طبیعی داشتند. جهت هر نوزاد، بیلی روبین و کلسیم سرم در بدو ورود به بخش نوزادان، 48 ساعت پس از شروع فتوتراپی و 24 ساعت پس از قطع فتوتراپی فرستاده شد. گروه a، گروه کنترل در نظر گرفته شد. با مقایسه سطح کلسیم در دو گروه، نقش کلاه در پیشگیری از هیپوکلسمی وابسته به فتوتراپی مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها توسط student t test و x2-test مورد آنالیز قرار گرفتند. یافته ها: 18 نوزاد(15%) دچار هیپوکلسمی پس از فتوتراپی شدند. از لحاظ بروز هیپوکلسمی، اختلاف آماری معنی داری بین گروه a با فتوتراپی روتین(77/77%) و گروه b با فتوتراپی همراه با کلاه(22/22%) مشاهده شد(000/0=p). نتیجه گیری: تحقیق حاضر نشان داد پوشش سر در ناحیه اکسی پوت با کلاه در طی فتوتراپی، روش مناسب، بی خطر و ارزان جهت پیشگیری از هیپوکلسمی وابسته به فتوتراپی است.